Vlak voor het zomerreces vindt traditiegetrouw een van de belangrijkste raadsvergaderingen van het jaar plaats. In die vergadering worden de kaders bepaald voor de begroting van het komende jaar. Partijen kunnen vanuit hun opvattingen wensen kenbaar maken en als de meerderheid daarmee akkoord gaat krijgt het college de opdracht om die wensen in de komende begroting uit te werken.
Geschreven door
Ook dit jaar was er weer een wensenlijstje, waarbij vooral het onderwerp “Stikstofbeleid” een grote rol speelde in de vorm van twee ingediende moties.
Unanieme oproep
In de eerste plaats was er een motie waarin erkenning was voor het stikstofprobleem, maar waarin ook werd gepleit voor een gebiedsgerichte en integrale aanpak van het probleem in Altena. Het college kreeg de opdracht om zowel de Provincie als het Ministerie op de hoogte te brengen van de specifieke situatie in Altena en te pleiten voor een helder toekomstperspectief voor de agrarische sector. Deze motie werd na enige discussie unaniem aangenomen.
Daarna kwam er een motie van AltenaLokaal aan de orde waarin het college werd opgedragen om een noodplan uit te werken voor de agrariërs in Altena. In dat noodplan moet o.a. worden “geïnventariseerd en gespecificeerd welke agrariërs te maken krijgen met huidige- en toekomstige beperkingen”.
Noodfonds (nog) een brug te ver
Vervolgens zou er een noodfonds ingesteld moeten worden waaruit agrariërs financieel gecompenseerd kunnen worden voor maatregelen die zij nemen in het kader van de stikstofreductie “zodat de agrariër een gegarandeerd inkomen blijft behouden”. Deze motie riep bij alle andere partijen zoveel vragen op dat uiteindelijk iedereen tegen stemde, behalve uiteraard de eigen leden van AltenaLokaal.
De democratie heeft weer gewerkt denk je dan, totdat er een verhaal in de krant verschijnt van de “woedende” fractievoorzitter van Altena Lokaal, Philip den Haan.
Voetbalpraat
Den Haan, die zelf wegens persoonlijke omstandigheden helaas niet aanwezig kon zijn bij het debat, vond het blijkbaar nodig om achteraf -via de media- zijn frustraties te uiten over de gang van zaken. Met name het zinspelen op zijn vaak gebruikte vergelijkingen met de voetbalsport door de woordvoerders van CDA en Progressief Altena (Is hij nou helemaal besodemieterd?) schoten hem in het verkeerde keelgat. Hij eist zelfs dat deze partijen hun woorden publiekelijk terugnemen.
Den Haan loopt inmiddels al een tijdje mee in de lokale politiek en hij weet natuurlijk heus wel dat woedend worden weinig indruk maakt. Het terugnemen van woorden zal ook niet gaan gebeuren; daar is ook geen enkele reden voor want er is immers geen onvertogen woord gevallen. De frustratie zit hem blijkbaar dus toch meer in het feit dat het idee over het noodfonds door de rest van de raad werd afgewezen.
Reden tot woede(?)
Den Haan sluit zijn betoog in de krant af met de woorden “Ik heb het beste voor met Altena, en dus ook met de boeren”.
Ik ben graag bereid om hem te geloven, maar het zou goed zijn als hij ook de behandeling van een andere motie nog eens terugluistert. Daarin werd gepleit voor uitbreiding van de regeling voor energietoeslag naar mensen die op 130% van het minimum zitten, in plaats van de huidige 120%.
Ook jongeren onder de 21 jaar die zelfstandig wonen zouden recht moeten krijgen op die toeslag.
De overgrote meerderheid van de raad stemde in met deze motie die een klein beetje verlichting kan brengen voor de grote financiële problemen van veel inwoners. Naast VVA stemde alleen Altena Lokaal(!) tegen.
Democratisch legitiem, maar hoezo het beste voor met heel Altena?
Ik ben woedend en eis dat Altena Lokaal voor dit stemgedrag publiekelijk excuses maakt!
Kees de Waal
Voormalig fractievoorzitter en raadslid Progressief Altena
