Logo van Progressief Altena

Samen kom je verder!

Charlie en Piet

Piet Hartman wordt ook in Aalburg geprezen om zijn boek “Streekgenoten”. Mooie verhalen, goed geschreven. Heel anders is de waardering voor zijn optreden als gastspreker op de nieuwjaarsreceptie van Aalburg. In ieder geval door een deel van de gemeenteraad.

Geschreven door

“Platte teksten” en als klap op de vuurpijl het gebruik van het woordje “amen”. Piet is met pek en veren de Aalburgse grens overgejaagd met de boodschap dat hij als gastspreker bij de gemeente Aalburg niet meer welkom is. Een mooie carrière in de knop gebroken!

Voor degenen die de toespraak van Piet gemist hebben: zie www.piethartman.nl (onder Column). Een waarschuwing is wel op zijn plaats. Volgens SGP, BAB en VVD kan de tekst voor hun aanhangers als schokkend worden ervaren. Ik heb geprobeerd te ontdekken wat ze daarmee bedoelen, maar dat is mij niet gelukt. Het CDA stoorde zich alleen aan het woord “amen” maar dat heeft Piet op zijn site al weggelaten. Voor mij had dat laatste niet gehoeven, maar ja, het zij zo.

Ook onze burgemeester heeft Piet te verstaan gegeven dat sommige uitspraken op het randje waren en misschien zelfs er overheen.
Over wiens randje heeft hij het dan? Zijn eigen randje, of het randje van de meerderheid van de Aalburgse gemeenteraad? Ik betwijfel of een meerderheid van de Aalburgse bevolking zich stoort aan een lichte satire richting raad en college van Aalburg. En zelfs al zou dat wel zo zijn, dan nog zou een burgemeester zich niet moeten laten leiden door zijn eigen ideologie of die van raadsleden, maar door de algemeen erkende vrijheden die wij in Nederland hebben.

Hij geeft zelf het goede voorbeeld door, naar aanleiding van de gebeurtenissen in Parijs, op te roepen om te waken voor de afkalving van een belangrijk grondrecht zoals de vrijheid van meningsuiting. Chapeau! Maar het lokaal in praktijk brengen van die universele grondrechten is blijkbaar nog niet zo eenvoudig.
Met zijn oproep verdedigt de burgemeester het recht van Charlie om godsdiensten en individuen op de hak te nemen, terwijl hij daarnaast blijkbaar vindt dat het recht van Piet om wat Aalburgse bestuurders op de hak nemen ingeperkt mag worden. Dat wringt.

Het probleem met Piet is heel iets anders dan het probleem met Charlie zo wordt mij nu door de burgemeester en de diverse partijen voorgehouden. Natuurlijk zijn de dramatische gevolgen van de aanslag in Parijs niet te vergelijken met de verbanning van Piet uit Aalburg. De slachtoffers in Parijs werden omwille van een grondrecht aangevallen met Kalasjnikovs, terwijl de wapens tegen Piet “slechts” bestaan uit Aalburgse normen en waarden. Die brengen gelukkig geen lichamelijk letsel toe, maar richten hun symbolische pijlen wel op hetzelfde doel.

Ik voel mij Charlie noch Piet en ben het met beiden zeker niet altijd eens. Maar “tegendenkers” zijn belangrijk in onze samenleving, daar moeten we zuinig op zijn, zeker óók in Aalburg.
In plaats van ze te verbannen moeten we ze vaker een podium bieden op de plek die daar bij uitstek geschikt voor is: Het Huis van de Gemeente.

Kees de Waal.