Vele tientallen gemeenten gingen ons al voor op weg naar het label van ‘Fairtrade-Gemeente’.
Gelukkig heeft de Woudrichemse PA-wethouder Paula Jorritsma de uitdaging opgepakt en haar ambtelijke staf een mooie opdracht gegeven. Esther Ubben van de gemeente Woudrichem gaf een klaroenstoot, waarna er vlot een werkgroep werd gevormd om de finale stap te gaan zetten. Behalve Esther zit ook de communicatie-ambtenaar Claran Wielinga in de werkgroep, samen met Roy Looy, Frans Dansen en ik. Daar ging heel wat aan vooraf.
In Gorinchem was er al in de vroege jaren 70 een wereldwinkel en werd er vanaf een bakfiets ‘zuivere koffie’ verkocht. In Woudrichem beschikte ik over een kast in de gang, waaruit ik vanaf 1980 de eerste Wereldwinkelproducten verkocht aan een beperkt aantal klanten. De gemeente Woudrichem en enkele grote bedrijven werden al vroeg benaderd met de vraag, om ‘eerlijke koffie’ te gaan gebruiken. Ze werden in de gelegenheid gesteld om buiten de Wereldwinkel om, in ’t groot in te kopen bij SOS-Wereldhandel, de leverancier van de wereldwinkels. In de loop der jaren verschenen er Wereldwinkels in Werkendam en Woudrichem. SOS-Wereldhandel werd Stichting Max Havelaar en stelde een keurmerk in. De inporteur verbreedde zich tot ‘Fairtrade’, nam steeds meer producten in het assortiment, deed marktonderzoek en gaf opdrachten aan producenten in de derde Wereld om producten te maken waar vraag naar is.
We waren verheugd dat van lieverlede Havelaar- en Fairtrade- producten via de supermarkten verkocht werden en de Wereldwinkels naam maakten als succesvolle cadeau-winkels. Vooral koffie en thee werden steeds meer verkocht, maar natuurlijk ook wijn, oké-bananen, textiel, cadeau-artikelen, sieraden, kunstvoorwerpen en sieraden, speelgoed, snoep en delicatessen, compleet met kookboekjes. We zien steeds meer horeca- en andere bedrijven fairtradeproducten opnemen in hun assortiment.
Het idee is al die tijd simpel en eenvoudig gebleven. Nog altijd wordt in de wereldhandel te veel het accent gelegd op winstmaximilisatie met nauwelijks aandacht voor het welzijn van de producenten. Maar een weldenkend mens zal het met me eens zijn, dat maatschappelijk verantwoord ondernemen een noodzaak is, om goed voor jezelf en elkaar te zorgen, zo weinig mogelijk energie te verspillen, zo duurzaam mogelijk met de energie, grondstoffen en het milieu om te gaan en arbeid zo eerlijk mogelijk te belonen. Zo komen we nog steeds uit bij kwalitatief goede en mooie producten die voor een eerlijke prijs geleverd worden.
PvdA / PA-politici hebben in 2013 al inspanningen geleverd om in Aalburg met Citi-Slow aan de gang te gaan en ook in Werkendam is de Fairtrade-gemeente aan de orde gesteld. We zijn dus heel blij, dat Woudrichem nu de daad bij het woord heeft gevoegd. Ik hoop dat Aalburg en Werkendam zich opnieuw op sleeptouw laten nemen. Waarom afwachten tot die ene Altenagemeente er is?
We zouden het fijn vinden, als de Fairtrade-werkgroep wordt uitgebreid. Graag zie ik ook mensen erbij komen uit de gemeenten Aalburg en Werkendam.
Op dit moment zijn de bedrijven, scholen en maatschappelijke instellingen binnen Woudrichem al met een enquête benaderd. Bij hen is gepeild, wat ze al doen op Fairtrade-gebied en of ze plannen hebben om actiever te worden op Fairtrade-gebied. De werkgroep is vast van plan om hen de komende tijd actief te benaderen en te stimuleren om voortgang te boeken op dit pad. Als de gemeente voldoende actief is op dit gebied, verwerft ze de status van ‘Fairtrade-Gemeente’. De deelnemende ondernemers kunnen zich dan onderscheiden met het logo van Fairtrade, dat ze ook op hun website, briefpapier en gevel mogen laten prijken. Dan weten de consumenten, dat ze daar voor een iets hogere prijs, naar eer en geweten spullen kunnen kopen waarvoor geen mensen zijn uitgebuit, geen kinderen voor zijn misbruikt en die zo duurzaam mogelijk geproduceerd zijn.