‘Ik verbaas me over het politieke spel’
Paula Jorritsma bezette dit voorjaar plotseling een plek in het centrum van de lokale democratie. Als eerste wethouder van het piepjonge Progressief Altena mocht én moest ze het sociaal democratische ideaal van de oude PvdA, GroenLinks en D’66 smoel gaan geven in Woudrichem. En dat zonder enige politieke ervaring als raads- of Statenlid in haar vorige leven
,,Ik vind het politiek spel leuk, maar ik verbaas me er wel nog steeds over. Het hoort over de inhoud te gaan, maar dat is vaak niet zo. Ik had al wel proef gedraaid in de oude PvdA, maar dat was kort en in een rommelige periode. Het was dus allemaal relatief nieuw voor mij.’’
Zo ontdekte Paula ook al snel dat het gebrek aan slagvaardigheid, zoals je die wel vaak in het bedrijfsleven tegenkomt, vaak geen onwil is, maar ook stuit op ‘juridische’ hobbels. ,,Ik was al langer betrokken bij maatschappelijke zaken en wilde toen vaak dat het sneller zou gaan in de politiek. Nu zie ik dat dat vaak lastig is. Je loopt al snel tegen grenzen aan. De raad wordt opgescheept met een enorm pak papier met complexe materie en moet daar eigenlijk iets op hoofdlijnen van vinden, maar kan gemakkelijk verzanden in details die wel duidelijk lijken. Daarnaast moeten we ook nog bezuinigen en moet de dienstverlening tegelijkertijd op een goed peil blijven.’’
Het is vooral geen verzuchten wat Paula doet, en ook al is het een ‘oude’ boodschap: ,,Het moet en kan beter en daar wil ik ook aan mee werken.’’ Een begin zou wellicht kunnen zijn doordat het college duidelijker stukken aan de raad gaat aanreiken. Toegankelijker. ,,Met de boodschap: ‘dit zijn de opties één, twee en drie en daar gaan we voor.’’
IDEALEN
Een half jaar verder en nog niets van haar idealen verloren, klinkt het opgewekt. ,,Het klikt met het CDA en de Christen Unie. Zo’n samenwerking hangt altijd van personen af en dat voelt goed. Ik ben dus niet aan het watertrappelen, maar merk wel dat het lastiger is lopende zaken op te pakken dan nieuwe dossiers. Nieuwe zaken kun je aan de voorkant sturen, terwijl we bij de brede school in Rijswijk, Giessen veel beslissingen al zijn genomen.’’
Juist in die discussie kreeg Paula ook de nodige kritiek te verwerken over haar als onzeker geschetste optreden. ,,Je bent opeens een publiek figuur. Er zijn goede dingen en zaken die fout gaan. Dat moet je je goed realiseren. In het bedrijfsleven gaan ook dingen fout, maar dat komt niet in de krant. In de politiek wordt op iedere slak zout gelegd en wordt het openbaar.’’ Gelukkig kreeg Paula ook veel steun van mensen die de kritische opmerkingen resoluut naar de prullenbak verwezen als onzinnig. ,,Wat dan vooral steekt is dat het voor de school langer gaat duren. Bovendien wil je het als eerste wethouder van de PA goed doen. Met dat gevoel kwam ik de politiek binnen en dat wil ik vooral vasthouden.’