Meedoen moeten we. Allemaal! De rijksoverheid heeft dat heel mooi de ‘participatiemaatschappij’ genoemd. Maar laten we wel wezen, het gaat gewoon om een bezuiniging. Gemeenten krijgen taken op het gebied van werk, zorg en jeugd toegeschoven omdat zij dat beter (en vooral goedkoper) kunnen regelen dan het rijk. Laten we het dan zo proberen te organiseren dat de ergernissen tot het verleden gaan behoren. Dat mensen wekelijks niet meer tien verschillende gezichten zien die hen zorg verlenen. Dat gezinnen niet meer te maken hebben met talloze langs elkaar heen werkende hulpverleners. Dat indicaties niet gedaan worden door grote onbekende instanties die weken op zich laten wachten.
Met de nieuwe taken op het gebied van zorg, werk en jeugd gaat iedere gemeente veel meer van haar inwoners verwachten. Mensen moeten het zelf gaan doen, met de eigen familie, de buurt en met vrijwilligers. Mooi afschuifmechanisme, blijft ook de eerste reactie van Progressief Altena. Aan de andere kant…. als het lukt kan het leiden tot gemeenschappen waarin mensen onderling meer verbonden zijn, tot dorpen die samen verder komen.
Mensen moeten wel de tijd krijgen om te wennen aan dat ‘zelf doen’. Daarnaast zullen er altijd mensen zijn die dingen niet voor elkaar krijgen. Dan moeten professionals bijspringen. Voor Progressief Altena is het belangrijk dat dat tijdig, dichtbij huis en makkelijk toegankelijk gebeurt. Maar vooral dat het aansluit bij wat mensen zelf kunnen, vragen en nodig hebben. Wanneer iemand vraagt om huishoudelijke hulp, moet je niet afkomen met een professional die helpt met douchen omdat die taak ingewikkelder is. Je moet niet aankomen met “vraag uw buren nog eens voor opvang van uw kind” als iemand snakt naar lucht bij de opvoeding. En ook niet met “probeer daar nog eens” als iemand met een beperking er net 200 sollicitaties op heeft zitten.
Progressief Altena is ervan overtuigd dat mensen alle mogelijkheden al hebben aangepakt wanneer ze uiteindelijk om hulp vragen. Het past niet om mensen dan met een kluitje in het riet te sturen. Een snelle actie, passend bij de vraag, is op z’n plaats. Daarom willen wij de wijkzuster weer in ere herstellen, gaan wij voor wijkteams op het gebied van de jeugdzorg, willen we de wijkagent vaker zien, gaan we voor stevige banden met het bedrijfsleven, zijn we voorstander van kleinschalige zorgcoöperaties en willen we onze ambtenaren naar de dorpen halen. Onze inwoners moeten de mensen kennen waar ze met hun vragen terecht kunnen. En andersom moeten de professionals de inwoners kennen zodat ze weten wat er nodig is en dat tijdig en passend in gang kunnen zetten. Alleen samen komen we verder!