Met echte solidariteit, waarin sterkeren de zwakkeren ondersteunen.
Van aanbodgericht naar vraaggericht (maar dán echt!).
Van grootschalig naar kleinschalig.
Met échte participatie.
Met professionele zorg als het nodig is.
Geregeld vanuit de overheid en niet meer door elkaar beconcurrerende en bedisselende zorgverzekeraars.
Gecontroleerd door onafhankelijke instantie (Vanuit de patiëntenbeweging).
Met klantvriendelijke banken.
Weg met de speculatie.
Ik ben in toenemende mate verbijsterd, doordat de PvdA medeverantwoordelijk is voor afbraak en ondermijning van gezondheidszorg en hulpverlening. Vooral binnen de GGZ is de hulp zodanig verschraald geraakt en duur gemaakt, dat vele cliënten af (moeten) zien van hulp en ondersteuning. Hulpverlening en politie constateren dat steeds meer mensen naar de rafelranden van de samenleving afschuiven. Dat Kok (geïnspireerd door VVD-politica Neelie Kroes) de ideële veren afschudde was al in 1995 een teken aan de wand. Het was de aftrap van een verrechtsing van de PvdA, die zich enthousiast op sleeptouw liet nemen door de neo- liberale ‘Derdeweg-gedachte’ van o.m. de Britse Tony Blair. Deze lijn is krachtig voortgezet door Wouter Bos en zelfs door Samsom, Dijsselbloem en Asscher doorgezet. Het is schadelijk dat er gestreefd wordt naar privatisering en toenemende en geconcentreerde macht. Er ligt een kortzichtig accent op korte termijn doelen op vlak van zgn. efficiëntie, ten nadele van echte zorg en kwaliteit. Dit is nadelig voor kleine ondernemers. In de gezondheidszorg zitten vooral de patiënten in de knel.
Te veel wordt door de PvdA gesteund en zelfs bevorderd, dat energiemaatschappijen, netbeheerders, posterijen, spoorwegen, zorgverzekeraars en andere bedrijven verzelfstandigden. Er worden stelselmatig besluiten genomen in het nadeel van kleine bedrijven ten gunste van grote concerns als Shell, banken, autolobby en andere conglomeraten. Er ligt nog altijd een zeer zwaar accent op snel geld verdienen en veel te weinig zorg voor maatschappelijk verantwoord en duurzaam ondernemen, Fairtrade en het leveren van kwaliteit. De rol van de Europese socialistische partijen is bedroevend: Bezuinigingen, afbraak van sociale voorzieningen, uitverkoop van publieke ruimte in allerlei vormen. In de zorg uit zich dit door toenemende macht van zorgverzekeraars over (kleine) zorgaanbieders, zelfs in de keuze van medicatie en behandelwijzen. Daarbij ligt er een onevenredig zwaar accent op ‘wetenschappelijke’ benadering, risicomijdend gedrag en zoveel mogelijk uitsluiting van natuurgeneeswijzen.
Op andere gebieden uit zich die tendens anders, maar steevast is het midden- en kleinbedrijf in het nadeel van de grote (vooral multinationale) bedrijven.
De SP lijkt dat patroon het best te doorzien en in het door hen voorgestelde beleid te verwerken. Ik voel me jaar na jaar minder thuis in deze partij. Het is echt moeilijk om het beleid nog te verkopen aan het electoraat en mijn cliënten. Bij stemwijzers kom ik al meer dan 15 jaar uit bij de standpunten van Groen- Links, Partij van de Dieren en SP. Ik hoop toch echt dat de partij de langgewenste ruk naar links gaat maken. Nog altijd vind ik dat we elkaar op links geen vliegen moeten afvangen. Een partij is niet heilig. Het doel is heilig: ‘Meer geluk en veiligheid voor alle burgers’. Daarom moeten we op links de krachten bundelen. Met middenpartijen meewerken is op heel veel vlakken ook heel voor de hand liggend. Vooral op rechts moeten we uitkijken, of we niet voor een verkeerd karretje gespannen worden.
Ik zou graag zien dat banken weer publieksvriendelijk en dienstverlenend worden en speculeren zou verboden moeten worden. Het is te gek, dat er crowdfunding nodig is om nog een onderneming van de grond te krijgen. Geen wonder dat deze nieuwe vondst zoveel opgeld doet. Gelukkig ook, dat Stro steeds succesvoller wordt met het creëren van alternatieve geldsystemen en Letskringen.