Algemene beschouwingen bij de kadernota voor 2017
Het duurt nog 2,5 jaar, maar de invloed van de fusie is al duidelijk merkbaar. Die fusie komt voor Aalburg mooi op tijd want als zelfstandige gemeente is Aalburg aan het eind van haar latijn.
Zelfs met alleen op de winkel passen wordt het al moeilijk genoeg om de eindjes aan elkaar te knopen.
Dat is geen verwijt. Het is wel een bewijs dat het besluit om te fuseren een goed besluit was.
De komende fusie betekent natuurlijk niet dat we geen ambities meer mogen hebben, maar ambities verwezenlijken zonder geld wordt moeilijk. Zo had het college de ambitie om een goede bibliotheekvoorziening in stand te houden en gelijktijdig daarop te bezuinigen. Een onmogelijke opgave. Wij hebben dat bij de laatste begrotingsbehandeling inconsistent en onaanvaardbaar genoemd. Nu ziet hetzelfde college zich genoodzaakt om die bezuiniging voor 2018 weer terug te draaien. Wat ons betreft had dat ook voor 2017 gemoeten.
In deze kadernota komen we nog meer ambities tegen, zoals een sluitende begroting voor volgend jaar. Wij zien liever een reële begroting dan een kunstmatig sluitende begroting die vervolgens over een jaar weer grote tekorten zal laten zien op de jaarrekening.
“Wij zorgen er voor dat de wensen uit de samenleving worden gerealiseerd” valt te lezen onder het kopje Samen Doen. Een aanmatigende en suggestieve uitspraak. Wensen uit de samenleving zijn bijv. voldoende woningen en goede zorg, niet in de eerste plaats een schoffel en een hark om het openbaar groen te onderhouden, althans wat daar nog van over is.
Wij zijn niet tegen Samen Doen, maar het trompetgeschal vanaf het gemeentehuis klinkt te schel in relatie tot de bescheiden praktijk in de dorpen.
Zelfredzaamheid is ook zo’n mooi begrip. Ouderen moeten zo lang mogelijk zelfstandig blijven wonen en zichzelf zien te redden. Blijkbaar komt het voor de overheid nu als een verrassing dat er daardoor een groeiende groep “minder zelfredzamen” ontstaat met alle risico’s van dien.
Het is schrijnend om te constateren dat we als oplossing voor dit probleem niet verder komen dan het bieden van wat technische hulpmiddelen. Ouderen die steeds minder zelfredzaam worden hebben méér nodig dan een alarmeringsknop.
Ook de jeugd komt er in Aalburg bekaaid vanaf. Opbouwend Jeugd- en jongerenwerk lijkt helemaal van de agenda verdwenen. Beleid beperkt zich tot negatieve aspecten, maar er is méér tussen preventie en repressie.
Het project Veense Put wordt gekenmerkt door bestuurlijke onmacht. Er wordt opnieuw veel geld gevraagd voor handhaving, maar vooralsnog worden bestaande afspraken met voeten getreden.
Het excuus dat de Vereniging Veense Put (mede) verantwoordelijk is voor toezicht en handhaving is voor ons onaanvaardbaar. Voor het handhaven van regels met betrekking tot de veiligheid en stabiliteit van de landtong is één instantie verantwoordelijk, en dat is de gemeente Aalburg.
Ook politieke partijen hebben hun ambities.
Op het gebied van ruimtelijke ordening hebben wij de ambitie om zuinig te zijn op de openheid van ons gebied en op de bescherming van natuur en milieu. Voor ons is het niet vanzelfsprekend dat de openheid wordt opgeofferd aan projecten met fraaie namen als “Ruimte voor Ruimte” en “Landgoederen” terwijl ondertussen de wachttijden voor sociale huurwoningen verder oplopen.
Bij de komst van een mestverwerkingsfabriek in ons gebied hebben wij grote bedenkingen. Die fabrieken hebben tot doel om mestoverschotten weg te werken. Wij hebben hier geen overschot en de mest zal dus moeten worden aangevoerd uit bijv. de Peel. Dat is niet logisch en niet duurzaam. Behalve de nadelen en risico’s van het vervoer zijn er ook risico’s voor milieu en volksgezondheid. Misschien heeft het te maken met onbekendheid met die risico’s, maar het gemak waarmee dit plan door de rest van deze gemeenteraad wordt geaccepteerd verbaasd ons.
De komst van vluchtelingen en statushouders naar ons gebied leidt ongetwijfeld tot praktische problemen op het gebied van opvang, huisvesting en integratie. Voor Progressief Altena zijn die praktische problemen, hoe reëel ook, echter ondergeschikt aan onze morele plicht om bij te dragen aan de oplossing van dit mensonterende probleem.
Nog genoeg te doen dus tot 1 januari 2019. Ondertussen wordt er natuurlijk ook hard gewerkt aan de voorbereiding op de nieuwe gemeente. Één ding wordt daarbij inmiddels wel duidelijk: Ons idee om géén centraal nieuw gemeentehuis te gaan bouwen krijgt bijval van steeds meer partijen. Bestuurders en ambtenaren gaan in de nieuwe gemeente immers naar de inwoners toe, in plaats van andersom. Die gedachte (en nog veel meer moois) komt ook tot uiting bij de visiegroepen die in belangrijke mate mee gaan bepalen wat voor gemeente we in de toekomst zullen zijn. Een mooi voorbeeld van het motto uit ons verkiezingsprogramma:
“Alleen ga je sneller, maar samen kom je verder”
Namens Progressief Altena
Kees de Waal.