Logo PA Post

Nieuwsbrief oktober 2021

Beste Progressieveling,

Ineens gaat het allemaal heel snel. De dagen worden snel korter en het is nat en guur; het is herfst. Een beetje weemoedig kunnen we terugdenken aan die paar zomerse dagen die we hebben gehad. Maar niet te lang, want de eerste raadsvergadering hebben we alweer achter de rug, op donderdag 7 oktober organiseren we een belangrijke ALV en de begrotingsbehandeling is ook alweer in aantocht. De griffie heeft alle raadsleden al voorbereid: tot het einde van het jaar zal de agenda vol zijn.

Natuurlijk maken we ook tijd voor anderen en voor elkaar. Zo heeft de gemeenteraad een bezoek gebracht aan Veen, hebben we meegedaan met een heuse taalstrijd en natuurlijk het gemeentehuis bezocht toen het voor de eerste -en helaas voorlopig laatste- keer op zondag was opengesteld voor een culturele activiteit. En natuurlijk maken we desgewenst ook tijd voor jou. Zijn er onderwerpen die je onder onze aandacht wil brengen? Neem dan zeker contact met ons op!

In deze nieuwsbrief (o.a.)
  • Van de (partij)voorzitter: "We doen het samen! Maar voor wie...?"
  • Van de fractievoorzitter: "Kunst op zondag"
  • Rubriek "Van de fractie"
  • Tips van de wethouder
  • Opiniestuk: de verstedelijking van Altena
We wensen je veel leesplezier met deze nieuwe editie van de nieuwsbrief!

Namens de fractie,

Kees de Waal
Fractievoorzitter en raadslid Progressief Altena

Van de voorzitter

We doen het samen!
(Maar voor wie...?)

‘Samen kom je verder!’ Dat is al jarenlang onze slogan. Je zou kunnen zeggen dat we er op 28 maart 2013 voor zijn opgericht.

Ik citeer vrij uit onze statuten:

Welk doel heeft Progressief Altena?
• Om in deze gemeente gezamenlijke progressieve politiek te bedrijven.


Hoe dan?
• Door in de gemeenteraad een gezamenlijke fractie te vormen.
• Want Progressief Altena is samengesteld uit PvdA-, GroenLinks-, D66- en onafhankelijke leden.

Tot zover de statuten. Nu de hamvraag:
Werkt dit ‘samen optrekken’ ook in de praktijk?
Ik heb, na een jaar meedraaien, geprobeerd mijn persoonlijke opvattingen hierover op een rijtje te zetten.

Interne samenwerking:
Naar mijn beleving loopt die goed. In de fractie wordt niet alleen hard, maar ook prima samengewerkt. Datzelfde geldt voor onze wethouder.
We hebben geen gedoe met de bloedgroepen. Er ligt inmiddels een conceptkandidatenlijst, die in goede harmonie - en zonder bloedgroepenstrijd - tot stand kon komen. Gelukkig kennen wij wat dat betreft ook geen beklemmend statutair format. (Waarin wordt geregeld hoeveel personen van de verschillende bloedgroepen ‘om en om’ op het bovenste stuk van de kandidatenlijst moeten staan).
In de samenstelling van ons bestuur zie je de bloedgroepverdeling overigens wel terug. (Dit om voldoende voeling te kunnen houden met de ‘moederpartijen’). Maar ook door de bestuursleden wordt gelukkig op een constructieve manier samen opgetrokken.

Externe samenwerking:
Voor zover ik het kan overzien, verloopt de samenwerking met de andere partijen in de gemeenteraad goed.
Ook de maatschappelijke instellingen weten ons te benaderen. En wij zoeken ze (mits de coronaregels dat toelaten) eveneens actief op.
Maar hoe zit het met ‘de burger’? Nu wordt het, wat mij betreft, een stuk moeilijker. Als het goed is, werken we niet alleen mét, maar vooral ook vóór haar/hem samen…
Dé burger’ bestaat natuurlijk niet. Ieder mens is uniek. Maar we kampen met een steeds groter wordend maatschappelijk probleem: tweedeling in de samenleving. Steeds meer afstand tussen the haves and the have-nots. Ook hier.

Zo’n zeven jaar geleden spraken het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) en de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) zich er al in een gezamenlijk rapport over uit. De onderzoekers noemden het ‘sociale sluiting’: hoogopgeleiden kijken neer op de cultuur van lageropgeleiden. En bij lageropgeleiden is politiek en sociaal wantrouwen vaak troef.

De afgelopen jaren is die tweedeling alleen maar erger geworden. Door de toeslagenaffaire, de vaccinatie- en de formatieperikelen dreigt die zelfs een nieuw dieptepunt te bereiken. Uit een vorige maand verschenen onderzoeksrapport van I&O Research naar het vertrouwen van burgers in de overheid en de politiek, bleek dat inmiddels circa 15% van de kiezers helemaal is afgehaakt. Die groep heeft geen enkel vertrouwen meer in politici, en radicaliseert.

Waar ik echt mee worstel, is hoe wij als Progressief Altena vooral ook die ‘onderliggende groep’ van (bijna) afgehaakte burgers (weer) kunnen bereiken.
Hoe leggen wij het uit dat Progressief Altena vooral ook voor hén opkomt? En dat we ook echt uit hún mond willen horen hoe we dat nog beter kunnen doen? Dat er, ook op gemeentelijk niveau, vaak wat fout gaat in ‘de politiek’. Maar dat dit dan nog steeds geen reden is om je daar dus ‘met dichtgeknepen neus van af te wenden’. Laat staan om (bij de landelijke verkiezingen) dan maar - puur uit protest - op ‘zwakbeschaafde populisten’ te gaan stemmen.

Wie het weet (ik niet), mag het zeggen... Ideeën hierover zijn meer dan welkom!!
Ad Dolislager
T: 06 1294 2078
E: addolislager@gmail.com
Ad Dolislager 2

Van de fractie

Wandel mee met Vrouw en Altena

Op woensdag 8 september trokken vrouwen in Altena op een mooie zomeravond hun wandelschoenen aan. Een kleine dertig vrouwen verzamelden zich op de Groesplaat.

Vrouw en Altena wil ondernemende vrouwen verbinden in Altena. Jaarlijks organiseren ze op internationale Vrouwendag een event. Dit jaar werd wel de Toontje Sprengerpijs uitgereikt, maar verviel de activiteit op 8 maart vanwege de covid-maatregelen. Daarom was op 8 september de herkansing om samen te komen.

Raadsleden Rieka Verbeek en Anne-Wil Maris (dit jaar ontvanger van de Toontje Sprengerprijs!) stonden klaar om Vrouw en Altena samen met Marianne Sijberden (Perswinkel Communicatie) te helpen met de organisatie van de wandeling. De wandeling bracht weer veel inspiratie en nieuwe contacten.

Heb je interesse om een keertje aan te haken? Kijk voor meer informatie over de initiatieven op de website van Vrouw en Altena.

Anne-Wil Maris
Raadslid Progressief Altena
Foto wandeling Vrouw en Altena
Foto: Marijke Verhoef

Raadsbezoek aan Veense Put

Op vrijdag 3 september bracht een 'delegatie' van de gemeenteraad een bezoek aan Veen. Dit gebeurde op uitnodiging van de Vereniging Veense Put.

Vanaf de waterkant was de bebouwing goed zichtbaar. Voor het vervolg zullen we vooral samen moeten werken aan een oplossing. Meer foto's in het bericht.
Veen-vanaf-waterkant-0004

(Taal)strijd voor duidelijke taal

Taalbokaal met Anne-Wil Maris, Anika Boswinkel en Marian van der Wal
Op 10 september deed o.a. Anne-Wil Maris mee met 'De Taalstrijd'. Aan deze strijd deden 14 teams en gemeenten mee. Zij konden zelf ervaren hoe belangrijk heldere taal is.

Het team van Altena is tweede geworden! Maar: er is nog veel werk te verzetten.

Kunst op zondag

Het cultuurevenement “Altena in Beeld 2021”, gehouden op 18 en 19 september, was een succes. Zowel op de zaterdag als de zondag was het gezellig druk op de locaties in en rond het gemeentehuis en bioscoop Hollywoud.

Het is jammer dat de openstelling van het gemeentehuis op zondag ter discussie werd gesteld door de SGP, later gevolgd door de PvdT. Natuurlijk is het al een oud discussiepunt: enerzijds de (orthodoxe) christenen die vinden dat de zondagsrust te weinig wordt gerespecteerd en anderzijds het seculiere (of minder orthodoxe) deel van de samenleving dat zich daardoor in hun vrijheden beknot voelt.

Het gemeentebestuur van Altena probeert compromissen te vinden om beide partijen tevreden te houden. Belangrijk uitgangspunt daarbij zijn natuurlijk de landelijke wetten en regels zoals de Grondwet (Vrijheid van godsdienst), de Zondagswet en de Winkelsluitingswet. Binnen de kaders van deze wetten heeft een gemeentebestuur de vrijheid om een aantal regels aan te passen aan de lokale normen en waarden, zoals bijvoorbeeld bij de opening van winkels op zondag.

Het (politieke) resultaat van deze compromissen zal nooit iedereen tevredenstellen, maar is uiteindelijk wel een democratische uitkomst.
Soms doen zich echter situaties voor die niet zijn voorzien zoals bij het genoemde cultuurevenement. Het college zag er geen probleem in om vergunning te verlenen en het gemeentehuis open te stellen voor dit evenement. Ook de zondag werd (op dat moment) kennelijk niet als een probleem gezien.
Foto van gemeentehuis Altena
Feitelijk werd daarmee voldaan aan de geldende regels want evenementen op zondag zijn, ook in Altena, gewoon mogelijk. Dat het college na het stellen van vragen door de SGP en PvdT stelde dat het “onvoldoende helder op het netvlies had” dat er ook een zondag bij betrokken was komt daarom wat vreemd over.

Het is aan een groot deel van onze inwoners niet uit te leggen waarom een evenement op zondag wél plaats kan vinden bij de buren van bioscoop Hollywoud of in een ander gemeentelijk gebouw maar niet in het Huis van de Gemeenschap.

Samen met de VVD hebben we daarom het college via een motie opgeroepen de mogelijkheid open te houden om het gemeentehuis op zondag te gebruiken voor dit soort zaken. Helaas kreeg de motie van geen enkele andere partij steun. Vreemd eigenlijk want de bezoekers op zondag kwamen zeker ook uit de achterban van partijen als Altena Lokaal en CDA.

In maart volgend jaar zijn er weer verkiezingen en in ieder geval zijn op dit punt de standpunten van de partijen in Altena alvast duidelijk.
Kees de Waal
Fractievoorzitter en raadslid Progressief Altena
Foto van fractie
Foto door Arnold Vos
(Vlnr: Fenneke Snippe, Kees de Waal, Anne-Wil Maris, Anne Nieuwenhuis, Lilly van den Ende, Christian Alderliesten, Rieka Verbeek-Vos, Peter Benard)

Van de wethouder

Inspiratiebronnen

In deze nieuwsbrief deel ik graag enkele bronnen waaruit ik inspiratie kan halen. Om te beginnen, iemand die velen van ons wel zullen kennen.

Een luistertip voor mensen die nog in idealen geloven: een podcast met oud-politicus Jan Pronk van de makers van de onvolprezen Correspondent. Over 'visionair luisteren naar het verleden'. Dat spreekt mij als historica (en wethouder) bijzonder aan!

Tip #1

Beluister een podcast met oud-politicus Jan Pronk:

Houdbare zorg

Lees- en kijktip: niet alleen in Altena wordt aan ‘volhoudbare zorg’ gewerkt. Deze beweging is in heel Nederland nodig. Om zorg vol te houden qua personeel, qua financiën en maatschappelijk draagvlak.

Personeel
Nu werkt 1 op de 7 werkenden in de zorg, in 2060 hebben we 1 op de 3 werknemers nodig voor inzet in de zorg.

Financiën
Naast zorg hebben we andere publieke taken te vervullen, denk aan onderwijs, armoedebestrijding en de inrichting van onze groene openbare ruimte.

De wetenschappelijke raad voor het regeringsbeleid publiceerde hierover onlangs een lezenswaardig rapport ‘Kiezen voor houdbare zorg’. Het is nogal een pil, voor wie wat minder tijd heeft is dit filmpje van nog geen drie minuten een aanrader:

Tip #2

Erfgoed

Tot slot (het kan u bijna niet ontgaan zijn): sinds 26 juli 2021 maken de vesting Woudrichem en onze forten Giessen, Altena, Bakkerskil en Steurgat deel uit van Unesco werelderfgoed Nieuwe Hollandse Waterlinie!

Tip #3

Paula Jorritsma
Wethouder gemeente Altena
Paula Joritsma voor grijze achtergrond

Opinie

De meningen en opinies in deze rubriek, komen niet per definitie overeen met de standpunten van Progressief Altena. (Zie het redactiestatuut)

De verstedelijking van Altena

Er is grote woningnood doordat regeringen onder leiding van de VVD dit probleem de laatste 10 jaar weer niet voortvarend genoeg hebben aangepakt. Altena wil nu 5.000 huizen bouwen in een kleine 20 jaar tijd. Op de stroomruggen worden de dorpen aan elkaar vast gebouwd en verstedelijking van Altena is het gevolg. Ik vraag me af of we dit wel willen?

Willen we het nu nog landelijke Altena verstedelijken of willen we het landelijke karakter als bijzondere kwaliteit zien te bewaren? Als inwoner van Babyloniënbroek én vanuit mijn visie op ruimtelijke ordening kies ik voor het laatste; het landelijke karakter van Altena moeten we zien te bewaren als buffer tussen het drukke Holland en het ook erg drukke Brabant.

Woningbouw moet vooral gebeuren in de wat grotere steden rondom onze regio. Ik denk dan aan steden als Den Bosch, Dordrecht, Gorinchem en Waalwijk. Ook kies ik voor inbreiden en niet telkens opnieuw stukken van onze polders afsnoepen voor woningbouw en nieuwe bedrijventerreinen. De oude bedrijventerreinen optimaal gebruiken maakt nieuwe bedrijventerreinen totaal overbodig.

Inventieve en flexibele woningbouw met woningsplitsing, tiny-houses, hoogbouw en het delen van woningen door meerdere gezinnen en generaties kan veel woningnood oplossen. Hierbij moet tevens de rol van woningbouwverenigingen weer primair gericht zijn op volkshuisvesting met vooral focus op sociale woningbouw voor starters en ouderen.

De tijd zal leren of we het landelijke karakter van Altena kunnen behouden, de plannen voor 5.000 woningen in ongeveer 20 jaar doen het ergste vrezen voor het landelijke karakter van Altena.
Herman van Krieken
Pasfoto Herman van Krieken

Opinie

De meningen en opinies in deze rubriek, komen niet per definitie overeen met de standpunten van Progressief Altena. (Zie het redactiestatuut)

Hoeveel afstand tot de arbeidsmarkt organiseren we?

Twee jaren geleden kreeg ik de opdracht van VNO-NCW om een magazine te maken over mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, schuine streep de participatiewet. Interessant; een paar jaar daarvoor was een politieke partij genaamd Progressief Altena nog zo enthousiast over deze wet dat men een heuse 'participatiebokaal' organiseerde.

Tot ik aan de opdracht begon beperkte mijn eigen, zakelijke, ervaring zich tot een gevalletje. WerkLink (tegenwoordig MidZuid) benaderde mijn kantoor met in de aanbieding een grafisch ontwerper, waar wij op dat moment naarstig naar op zoek waren. De kandidaat in kwestie zijn afstand bestond er feitelijk alleen maar uit dat hij dit beroep al jaren niet meer uitgeoefend had. Hetgeen te zien was. Kandidaat afgewezen.

Paar weken later nam dezelfde accountmanager van WerkLink contact met mij op; ze was voor zichzelf begonnen en had nog een hele goede kandidaat in de aanbieding. Ja, ja, selectief winkelen in de database van de baas. Nee bedankt.

Enfin, ik begon met veel interesse aan de productie van het blad. Hiervoor interviewde ik wethouders in Altena (Paula Jorritsma), Waalwijk, Oosterhout, Breda, Tilburg, Etten-Leur, Bergen op Zoom en Moerdijk. Per gemeente interviewde ik ook nog eens steeds twee mensen uit de doelgroep, mensen uit de kaartenbakken met een afstand tot de arbeidsmarkt.

Zodoende kreeg ik een half jaar te maken met de markt van welzijn en geluk. Zelf werd ik daar niet gelukkig van en ik denk de mensen waar het om gaat ook niet. Hooguit het woud van professionals die zich met de doelgroep bemoeit. Ik vond en vind het een schrijnend contrast om te zien hoe fijn het de helpers vergaat in tegenstelling tot de geholpenen. Jobcoaches, accountmanagers van MidZuid, particuliere bureautjes in de begeleidende sfeer, ambtenaren, wethouders, MT-ers: ze varen er allemaal ogenschijnlijk wel bij. Keurige banen, inclusief leasebak(jes). Ik trof een industrie aan hulpverleners.

Hoeveel afstand tot de arbeidsmarkt kun je eigenlijk organiseren? Ik bedoel maar, stel je bent een kleine ondernemer van 55 jaar en wordt getroffen door een hersenbloeding; arm en hoofd voor de helft onbruikbaar. Verzekering keerde niet uit (schoften, de zaak loopt nog) en ondernemer mocht allerlei interessante klusjes gaan doen, variërend van kaartjes knippen in het Chassé tot banden plakken bij de plaatselijke fietsenboer. Want werken maakt zo gelukkig, vond zijn wethouder, en in koor de accountmanagers die deze baantjes (in hun leasebakjes) toch maar mooi voor hem geregeld hadden.

De beste man werd er totaal depressief van, maar daar hadden ze wel een coach voor. Begrijpt u wel? Laat zo’n man met rust. Draai de boel om; alle hulpverleners naar huis (en een baan gaan zoeken) en laat werkgevers mensen in de kaartenbakken benaderen waar ze brood in zien. Klaar. “Maar dan halen ze alleen de krenten uit de pap!” hoor ik een wethouder roepen. Precies, net als nu maar dan met een woud aan professionals (en illusies) minder.
Govert Lagrouw

Opinie

De meningen en opinies in deze rubriek, komen niet per definitie overeen met de standpunten van Progressief Altena. (Zie het redactiestatuut)

Huisvesting van arbeidsmigranten

Veel (vaak) ongeschoold werk laten we in Nederland bij voorkeur doen door mensen uit andere landen. Wat mij betreft is het daarbij een kwestie van humaan handelen als we die mensen in goede huizen laten wonen.

Er worden veel plannen gemaakt om die huisvesting te realiseren maar telkens komt dan de omgeving in het geweer en worden de plannen afgeblazen. Ze mogen wel voor ons werken maar we willen niet dat ze in de buurt wonen. De gemeenteraad krijgt meestal slappe knieën als er wordt geprotesteerd, niet alleen in Altena. Veel arbeidsmigranten wonen daardoor slecht en illegaal.

Een voorbeeld is het plan om tussen Eethen en Genderen, op de plaats van de voormalige discotheek De Schuur, een grootschalig park te realiseren voor arbeidsmigranten. Kees de Waal en ik zijn een paar jaar geleden met de eigenaar gaan praten. Er lag een mooi plan: een centraal gebouw met veel voorzieningen en daaromheen woonunits. Er zou dag en nacht een beheerder aanwezig zijn en daarom moet het plan een bepaalde grootte hebben qua aantal bewoners. Er werd gedacht aan minimaal 200 arbeidsmigranten.

De enige die écht dicht in de buurt woont is de eigenaar-plannenmaker. Nu jaren later ligt het perceel er nog steeds verwaarloosd bij en wonen veel arbeidsmigranten in Altena in schuren, aftandse caravans en slecht-onderhouden huizen.

Waarom wordt dit plan niet gerealiseerd? Waarom de woningnood in stand houden terwijl er overal kansen liggen? Wat mij betreft is ook dit een gemiste kans en een goed voorbeeld van falend woningbouwbeleid. Een gebrek aan durf bij de verantwoordelijke autoriteiten maakt dat er veel te weinig nieuwe woongelegenheid op de juiste plaats wordt gerealiseerd, ook voor arbeidsmigranten.

Als we arbeidsmigranten naar Nederland halen dan moeten we als fatsoenlijke mensen met normen en wetten vanuit humaan oogpunt die mensen netjes huisvesten. Anders moeten we dat werk maar weer zelf gaan doen als (werkloze) Nederlanders, of stoppen met dat soort werkgelegenheid realiseren. Mensenrechten verlangen in een geciviliseerd land goede huisvesting, ook voor arbeidsmigranten.

Fatsoen moet je doen.
Herman van Krieken
Pasfoto Herman van Krieken
facebook twitter instagram 
Logo PA Post
Email Marketing Powered by MailPoet